顛臺(tái)

詞語解釋

顛臺(tái)[ diān tái ]

⒈  傾危的高臺(tái)。

引證解釋

⒈  傾危的高臺(tái)。

引漢 揚(yáng)雄 《太玄·上》：“次七：升于顛臺(tái)，或拄之材。測(cè)曰：升臺(tái)得拄，輔拂堅(jiān)也。”
司馬光 集注：“升於顛臺(tái)，然而當(dāng)日之晝，雖在衰危，而得良輔，如將顛之臺(tái)，拄以良材，則高而不危也。”